RIDVAN CANIM: RAMAZAN’IN GELİŞİNE BİR GÜZELLEME..

Ayların en güzeli, en kutlusu, en hüzünlüsü, en bereketlisi Ramazan şu günlerde kapılarımızı çalmak üzere.. Şükürler olsun.. O’na bütün kalbimizle “Hoş geldin, safâlar getirdin ey bereketli vakitler ayı” demekten başka bir şey gelmiyor dilimizden.. İnşallah bu Ramazan “hoş” gelir ve gerçekten “safâlar getirir evlerimize..

Bu, sizin kaçıncı ramazanınız, hiç düşündünüz mü.. Ya da bundan sonra hayatımızda kaç ramazan olur dersiniz? Eski zamanların eğlence ayı, huzur ve mutluluk ayı ramazan neden şimdi ayların en hüzünlüsü oldu neden?.. Eskiden, radyo ve televizyonların, sinemaların olmadığı devirlerde ramazan akşamlarında “Karagöz” gösterileri yaparlarmış.. İnsanları eğlendirmek adına.. Üstad Necib Fâzıl bundan hareketle; “Karagöz seyri değil, gözyaşı dökme ayı / Bilinmezi bilirler, bilseler ağlamayı” diyor.. Gözümüzün yaşı ne zaman kurudu ki de diyebilirsiniz tabii.. Ancak uğrunda gözyaşı döktüğümüz şeylerin ne olduğu da önemli elbette..

Ramazan geliyor.. Diliyoruz ki Ramazan, önce yüreklerimize gelsin.. Kireçlenmiş, taşlaşmış, his yoksulu yüreklerimizi yumuşatmaya, bizi aslımıza döndürmeye, bize insanlığımızı hatırlatmaya, bizi melekleştirmeye gelsin.. Yiyip içmekten kesildiğinizde, yani sadece O’nun rızası ve hatırı için ağızlarınızı bağladığınızda, kendinizi melekler kadar saf ve temiz, hafif mi hissediyorsunuz? Bu çok normal, çünkü melekler de yiyip içmeyen varlıklardır da ondan.. Aksini düşündükçe uykularımız kaçmalı değil mi? Yiyip içmelerimiz arttıkça meleklikten uzaklaşacağımızı bilmek yani.. İşte ramazan bize bu ikisi arasındaki farkı hatırlatmak için geliyor..

İslâm coğrafyasının gözü yaşlı insanları!! Savaşın çocukları!! Neredeyse tüm doğu toplumları!! Sofralarına (sofraları kaldıysa tabii!!) rahmetle birlikte bomba yağan bahtsız insanlar!! Sevinin ki yüreklerinize rahmet rüzgârları esmek üzeredir. Allah’ın lütfu, rahmeti ve bereketi sizleri kuşatmak, sarıp sarmalamak üzeredir. Sabredin, dayanın, dualarımız size ulaşmak üzeredir.

Ramazan, tüm islâm dünyasına geliyor.. Çeçenistan’a, Abhazya’ya, Irak’a, Suriye’ye, Bosna’ya, Kosova’ya, Hindistan’a, Pakistan’a ve Afganistan’a da geliyor.. Onlar da oruç tutacaklar.. Hep oruçlu olsalar bile.. Onlar da harap olmuş camilerinde, toz toprak içinde teravih namazlarına koşacaklar.. Iraklı, Suriyeli ve uzaklarda Doğu Türkistanlı çocuklar, ramazan akşamlarında sokaklara çıkacaklar belki, korkudan sokaklara çıkacak halleri kaldıysa elbette.. Bizler iftar sofralarında onları ne kadar hatırlayabileceğiz.. Yediğimiz nimetler, onları hatırladığımızda boğazlarımıza düğümlenecek mi dersiniz ? Uykularımızı bölüp gece yarılarında sıcak yataklarımızdan kalkabilecek miyiz? Bizden uzaklarda milyonlarca insanın hiç yatmadığını, hiç uyumadığını, dağlarda, yollarda aç ve bî-ilaç, perişan, korkular içinde ramazanı karşıladıklarını aklımıza getirebilecek miyiz? Onlar için ne yapabileceğiz? Onlar adına üzülmekle mi yetineceğiz, yoksa bir şeyler yapabilmenin rüyasıyla mı yatıp kalkacağız.. Ne yapacağız, ne yapabileceğiz..

Hoş geldin yüreklerimize ey kutlu, ey mübarek ramazan.. Ey ayların sultânı, ey Allah’ın bizlere eşsiz lütfu ve ihsânı hoş geldin yüreklerimize.. Hoş geldin, safâlar getirdin sevgiye ve merhamete hasret gönüllerimize..

Müjde mü’minler size ihsân-ı rahmândır gelen
Şânına ta’zîm için bu mâh-ı gufrândır gelen

Evet, şimdi yollarına gül dökerek, kutlu gelişine dil dökerek karşılayalım O’nu.. Ramazan yılda bir kez misafirimiz olmak için kapılarımızı çalan bir aziz, bir kutlu misafirdir O.. Merhameti ve şefkati hatırlayalım O’nunla.. İyilik etmeyi, sevmeyi hatırlayalım.. Kin ve nefreti, kıskançlıkları, düşmanlıkları terk etmesini öğrenelim yeniden O’nunla..

Ramazan ayının evlerinize bereket, huzur ve mutluluk, gönüllerinize coşku ve merhamet getirmesini diliyorum. Hepimiz için hayırlı bir ramazan olması için dua ediyorum.. Güzel vakitler içinde olasınız güzel dostlarım..