Misafir Kalemler, M. Ali Abakay Yazdı: MUTLU İNSANLARDIK BİZE NE OLDU?
Şehirdeydik, ilçedeydik, köydeydik.
Kendi halimizde yaşardık…
Ne akşamleyin yapılacak yemek telaşı vardı ne sofrada önümüze geleni beğenmemezlik durumu.
Aynı tencerede pişeni yerdik, aynı ekmeği bölüşürdük.
Beraber sevinir, beraber üzülürdük.
Birlikte güler birlikte hüzünlenirdik.
Komşuluğumuz vardı, kardeşlikten öte.
****
Vefat haberi duyulunca evdeki radyo bir hafta açılmazdı.
Evde olan kim varsa taziye evinde üzerine düşeni yapardı.
Kimse işe gitmezdi.
Nişanı, düğünü olan ertelerdi.
Taziye evinde yemeğin pişmesi söz konusu olmazdı.
Gelen uzaktan kim olsa evlere bölüşülürdü, sorgusuz- sualsiz…
****
Şehirde, ilçede, köyde kimse halinden sitem etmezdi.
Ölen herkesin yakınıydı, komşusuydu, mahallelisiydi.
Taziye evinin geride kalan her ferdi, komşuya, mahalleliye emanetti.
Yıllar geçse de durum değişmezdi.
****
Mutlu insanlardık, biz.
Bize ne oldu?
Bölüştüğümüz ekmekten neden yapılmıyor?
Aynı tencere neden ateşe konulmuyor?
Kaşıklar neden tutulmuyor?
Biz, doğduğumuz yere niçin ait olmaktan çıktık?
Yaşadığımız mekânlarda mutluluk provaları, neden hakikatten uzak?
Biz, niçin dört duvar arasına mahkûmiyeti gönüllü kabul ettik?
Mutlu insanlardık, dün.
Bu gün bize ne oldu?
Bizi biz kılan değerler, niçin yitiklere karıştı, bir bir?
Öldük, aslında.
Yaşadığımızı sanıyoruz.
Canĺı olduğunu sanmakta, ölenler.
Hepimizin başı sağ değil.
Öldük, farkına varmadan.
Bitti, insanlık!..
Toprak bile kabullenmeyecek, belki bizi.
Ölü insanlar konuşur mu, gönlüm?
Bak, sustum.
Biz, hepimiz ölüyüz!…
Bakma tabelasında yer alan nüfusun sayısına.
Beş yılda bir değiştirilir.
Ölüler düşülmez, hiç.
****
Giden kurtulmuştur, çünkü.
M. Ali Abakay
- Edirne’de RES Projesinin ÇED Süreci Sonlandırıldı - Eylül 20, 2024
- Edirne’de ‘Huzurlu Sokaklar’ Uygulaması - Eylül 20, 2024
- TMO’dan Buğday İddiaları Sonrası Açıklama: Maksatlı, Kasıtlı! - Eylül 20, 2024
