Alp Durmuş Yazdı: Köy Enstitüleri

Köy Enstitüleri
’81 senesinde babaannem vefat ettiğinde baba tarafından bütün sülâle amcamların İzmir Şirinyer’deki evlerinde toplanmıştı. Yemekten sonra babam, amcam ve iki halamın kocaları olan iki enişte ve de ben arka balkonda oturmuştuk. Evin bahçe duvarı İzmir Nato Üssüne bitişikti ve bahçe duvarının hemen arkasında da üssün nöbetçi kulübesi vardı.

Amcam emekli astsubay, babam ve iki eniştem de Köy Enstitüsü mezunu öğretmenlerdi.

Büyük halamın kocası olan Avni Enişte o binâdaki talebelik hâtırâlarını anlatmaya başladı:

“Nato Üssü ve talebelik hâtıraları” size garip gelebilir zîrâ bana da gelmişti ve sorunca o Nato binâsının eski “Kızılçullu Köy Enstitüsü” olduğunu öğrendiğimde şaşırmıştım.

O enstitüleri kuran Tonguç nam kefere sürekli Köy enstitülerini teftiş için gezer ve o okullarda kalırmış. Sağlam sadist ve alkolik olan bu mel’un akşamları zil zurna sarhoş bir halde okula geldiğinde veyâ okulda kafayı çektiğinde koridorlarda önüne çıkan talebelere tekme tokat girişir, yere düşen çocuğu Allah yarattı demeden kendinden geçerek tekmeler, bu dayaklar netîcesinde ölenler ve sakat kalanlar olurmuş.

Enişteye “sizin arkadaşlarınızdan ölen oldu mu?” diye sorduğumda çok arkadaşlarının revirlik olana kadar dayak yediğini, onlardan ölen olmadığını ama bir arkadaşlarının yediği dayak netîcesinde sakat kalıp köyüne gönderildiğini söylemişti.

Muhabbet hangi hocanın kulak kıkırdağını ezerek nasıl kulak büktüğü, hangi hocanın elinin ne kadar ağır olduğu, diz kapaklarına yedikleri tekmeler, sınıfa kızılcık sopasıyla giren hocaların sıra dayakları, yedikleri tokatla sağır olan çocuklar ilh. devâm etti . . .

Sene 1940’lar; ailelerinin “Eti senin, kemiği benim, derisi Türk hava Kurumunun” diyerek teslim ettikleri gariban köy çocuklarına revâ görülen sadistçe ve hayvanca muâmeleler . . .

Bu aşağılık sapıkları baştâcı eden salaklara biz kısaca afedersiniz “Kamaliz” veyâ “Ceğapeli” diyoruz . . .
Kaynak: Alp Durmuş

admin
Sosyal Medya

admin

1953 yılında Edirne'de doğdu. İstanbul Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi mezunu. 11 yılı lise müdürlüğü olmak üzere 25 yıl öğretmenlik yaptı ve 2001 yılında Milli Eğitim Bakanlığı'ndan emekli oldu. Üniversite yıllarından beri hobi olarak çeşitli yerel ve ulusal basında köşe yazarlığı yaptı. İlk kitabı olan 'BAŞARI HİKAYELERİ' 14 Haziran 2018'de yayımlandı.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Gönder
Haber İhbar Hattı
Haber İhbar Hattı..
Lütfen Sağ Alttaki Gönder Butonunu Tıklayınız.