Mehmet Ali Abakay Yazdı: bir şubat soğuğunda……………şiir

bir şubat soğuğunda………………………….şiir

ve yalnızlığım gelir aklıma soğuk gününde bir şubatın
ekmeksiz susuz köşesinde odanın
ellerim bana ait değil ayaklarım
üşüyor ruhum bedenim bana ait değil
bir şubat soğuğunda

söylenmiyorum önümde okuduğum kitap
yorgan altında üşüyorum
mumun sıcaklığında soğuğa inat
hayatımın serencamı film kendimi seyrediyorum
bir şubat soğuğunda

anlattığımı bilmem anlıyor musun
Onların şarkısını ezberlemedim dinlemedim
El çırpmadım kalkmadım dansa diye
terk edilmeyi şeref madalyası bildim yazgımda
alnımın çizgilerinde kıvrım kıvrım keder
ben biliyorum hüznü kederi gamı acıyı
bir şubat soğuğunda

neleri düşlerdim ne hayallerim vardı kim bilir
insanlar aç kalmasın hayvanıyla
ağacıyla bitkisiyle temiz suyuyla yaşam
bilmezlikten geldiler onlar hep kirlettiler
sıcaklığı ısıtıyor yüreğimin ruhum dipdiri
onlara anlat kıştan sonrasının bahar olduğunu
onlar bilir güneş herkesin üzerine doğar
bizim üzerimize düşeni onlar bilir
ben ahvalime yanmam başkasına ağlarım
bir şubat soğuğunda

gittikçe artıyor yalnızlığım
donmuş kalemimde mürekkep
üşüyorum dudaklarım mosmor sıcaklığına muhtacım
seslen sor ahvalimi aç kapımı aylardır açan olmadı
bir çiçek kopartıldığında beraber ağlardık hani
bir gül solduğunda dalında bülbül kesilirdik
bir çocuk ağladığında yüreğimizi açardık
bir başka coğrafyada hüzün varsa durmazdık
bir insan düştüğünde toprağa dua ederdik
birer birer yok olduk koptuk birbirimizden
şimdi yalnızlığımıza şarkılar besteleriz kopuk
bir şubat soğuğunda

kurumuş ekmeğin ağızdaki sertliğini anlatamam
çözülen kardan su nimettir bilirim
çağda ebu zer olmayı ben seçtim
anlamasa insan ne dile gelsin
bayramlarda çocuklarda şeker telaşı
beyler telefonlarıyla kutlar bayramı
aç olanlar yoksul kalanlar bırakılanlar
yaşlılar yetimler öksüzler unutulmuş
mutluluğun resmini paylaşır kimileri
ben kendi halimdeyim huzura doğru
bir şubat soğuğunda

ellerim kopuk kanatlarım kırık
kendi sevdama esir oldum bilirsin
sitemim yok kimseye özgürüm
yüreğimde çığa dönüşür insan sevgim
gözyaşım barana devşirir dizelerini şiirimin
nasıl anlatsam çatlamış toprağa suyun hasreti
bilirim anlaşılmamak çağın düşünceye ihaneti
anlıyor musun
28 şubat 2000

Kaynak: Mehmet Ali Abakay

admin
Sosyal Medya

admin

1953 yılında Edirne'de doğdu. İstanbul Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi mezunu. 11 yılı lise müdürlüğü olmak üzere 25 yıl öğretmenlik yaptı ve 2001 yılında Milli Eğitim Bakanlığı'ndan emekli oldu. Üniversite yıllarından beri hobi olarak çeşitli yerel ve ulusal basında köşe yazarlığı yaptı. İlk kitabı olan 'BAŞARI HİKAYELERİ' 14 Haziran 2018'de yayımlandı.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Gönder
Haber İhbar Hattı
Haber İhbar Hattı..
Lütfen Sağ Alttaki Gönder Butonunu Tıklayınız.