Şebnem Yalçın Yazdı: ” Bizim insanımız insan olmayı başaramadığı sürece, yer yüzünün en iyi yöneticisi de geçse bu devletin başına, biz arpa tanesi kadar yol alamayız. Önce zihniyet değişmeli”
“Bizim insanımız insan olmayı başaramadığı sürece, yer yüzünün en iyi yöneticisi de geçse bu devletin başına, biz arpa tanesi kadar yol alamayız. Önce zihniyet değişmeli.”
Almanya’da doğdum, Almanya’da büyüdüm.
Eğitimimi Almanya’da tamamladım. Seneden seneye gelirdik, ailece Türkiye’ye.
Son 3 yıl içinde, yılda 4-5 kez gelmeye başlamıştım. Ta ki, geçen yıl Ağustos ayında Samsun’a yerleşmeye karar verene kadar…
İlk defa gelmiştim Samsun’a. Çok beğendim. Ve Eylül’de Almanya’ya dönüp, pılımı pırtımı toplayıp 16 Aralık’ta Türkiye’ye doğru yola çıktım.
Bir kaç ay memleketim Ayancık’ta yaşadıktan sonra 28.07.2019 tarihinde Samsun’daki evime taşındım.
Herkes sordu: Nasıl radikal bir karar aldın da doğup büyüdüğün yerleri böyle terkettin?
Dedim; “Vatan Sevdası. Ayrıca hiçbiryeri terkettiğim yok. İşim, evim, Almanya’da duruyor. Sıkılırsam dönerim.” Şu 11 ay içinde neler gördüm, neler yaşadım şu memlekette tarif bile edemem.
Almanya’da yaşadığım 33 yılda görmediğim şeyleri gördüm ben bu memlekette.
Bana olağanüstü gelen şeyler ama Türkiye’de yaşayan insanımızın alışık olduğu ve gayet tabii gördüğü şeyler.
Ben şunu bilir şunu söylerim: Bu memleketin sorunu hükümet falan değil, bu memleketin sorunu insanımız!
Bizim insanımız sorun!
Bizim insanımız sıkıntı!
Herkes sadece ve sadece kendi çıkarının derdinde. Kul hakkı diye birşey yok bu memlekette. Herkes herkesin sırtından en kolay şekilde çıkar elde etme derdinde.
Dostluklar dahi çıkar üzerine kurulmuş. Ele geçirilen fırsatlar, şuursuzca değerlendirilmekte. Ne vefa var ne vicdan. Insanlar, yüzleri kızarmadan yalan konuşuyorlar. Yalanların üstünü örtbas ediyorlar. Varlıklı olan doymuyor, yokluk çeken ise kendi başarısızlığını hükümete yüklüyor!
Kimse, kendine karşı dürüst değil!
Kendine karşı dürüst olmayan insan, başkasına karşı nasıl dürüst olabilir ki?
Türkiye’de yaşayan insanlarımızın bir çoğu Alman’lardan “GAVUR” diye bahsederler. Çok tiksindiğim ve asla kullanmadığım bir kelime. Gavur, Allah’ı olmayana denir, başka dînden olana bu şekil hitap edilmez!
Evet, Alman’ın biz Türkler’den öğreneceği bir çok şey vardır mutlaka. Merhamet gibi, samimiyet gibi. Ama bizim insanımızın elin Alman’ından öğrenmesi gereken çok daha fazla şey var!
Bundan emin olabilirsiniz!
Gavur dedikleri asla kişiye göre fiyat belirlemez, kimseye saygısızlık etmez, kimsenin hakkını gasp etmez.
Kendisine verilen görevi en iyi şekilde yerine getirir, kimsenin hakkına girmez, fırsatçılık etmez.
Bu memlekete en iyi hastaneler, en iyi şirketler de kurulsa bizim insanımız insan olmadıktan sonra bu memleket hiçbir yere varamaz.
Birinci kalite hastane yapılır, doktor vaktinde odasında olmaz, temizlikçi temizliği düzgün yapmaz, hemşirelerin elinden telefon düşmez, hastalar desen herkes herkesin sırasını kapma derdinde.
Kimsenin kurallara uyduğu yok. Cezalar caydırıcı değil diye sitem ederler, suçluya ceza verildiğinde hükümete küfür ederler.
Katil müebbet yer, katilin ailesi hükümete söver, katil serbest kalır, bu sefer öldürülenin ailesi hükümete söver. Hakimler, savcılar kime göre adil belli değil, herkesin adalet anlayışı bir garip bu memlekette.
Bizim insanımız insan olmayı başaramadığı sürece, yer yüzünün en iyi yöneticisi de geçse bu devletin başına, biz arpa tanesi kadar yol alamayız. Önce zihniyet değişmeli.
Kaynak: Şebnem Yalçin
- Mehmet Ali Abakay Yazdı: Kitap Fuarı mı Çocuk Kitap Panayırı mı? - Kasım 25, 2024
- İstasyon Mahallesi’ne Ulaşım Artık Üst Geçitten - Kasım 21, 2024
- Mehmet Akkaşoğlu Yazdı: Allah’ın Güzel İsimlerinden El_Mütekebbir - Kasım 21, 2024
